Rënia e Erion Veliajt nuk është fundi i ciklit, por vetëm fillimi i një vale të re përplasjesh brenda kupolës së pushtetit rilindas. Shkërmoqja e gardës së parë që ka ndërtuar dhe mbajtur sistemin e kryeministrit Edi Rama në fuqi është në zhvillim të pandalshëm. Me kryebashkiakun e Tiranës që pritet të merret zyrtarisht i pandehur nga SPAK sot për akuzat e rënda të korrupsionit, pastrimit të parave dhe fshehjes së pasurisë, një epokë mbyllet. Por menjëherë hapet një tjetër. Ajo e zv.kryeministres Belinda Ballukut, që po afron gjithnjë e më shumë drejt të njëjtit fat penal.
Dosjet që i varen mbi kokë Ballukut
Ajo nuk është thjesht një ministre që ka nënshkruar kontrata publike. Është zyrtarja që ka menaxhuar, mbrojtur dhe promovuar projektet më të mëdha dhe më të dyshimta të qeverisë “Rama”. Mbi të rëndojnë një sërë hetimesh të hapura nga SPAK që përfshijnë: Inceneratorin e Tiranës, aferë për të cilën Balluku dha vitin e kaluar llogari para prokurorëve specialë. Tuneli i Llogarasë, me shkelje të shumta në tenderim, skualifikim selektiv të ofertuesve dhe rritje të kostove. Tenderat në OSHEE dhe OST, të dhëna kompanive me lidhje të drejtpërdrejta me klientë politikë apo eksponentë të PS-së. Skema me kompaninë “IDK Konstruksion”, që ka përfituar kontrata miliona euro me konflikte të hapura interesi, duke qenë e lidhur me zyrtarë të emëruar nga Balluku. Çdo projekt është i lidhur me emra konkretë, zyrtarë që janë emëruar dhe mbrojtur nga Balluku, përfshirë drejtues të institucioneve në varësi të saj. Shumica prej tyre janë nën hetim, të arrestuar ose në survejim aktiv nga SPAK.
Pse Rama po e shtyn drejt Tiranës?
Burime brenda PS-së flasin për një lëvizje të papritur nga Edi Rama për të vendosur Belinda Ballukun si kandidate në zgjedhjet e parakohshme për Bashkinë e Tiranës në vjeshtë. Kandidatura e saj nuk ka qenë zgjedhja e parë e Edi Ramës. Që pas fundosjes së Veliajt janë diskutuar dy emra të tjerë për këtë post strategjik: Ogerta Manastirliu si dhe Blendi Gonxhe, dy njerëz shumë të afërt me Ramën. Kohët e fundit Balluku ka nisur një betejë intensive në prapaskenë për të imponuar emrin e saj si zgjedhje të vetme për Tiranën. Këtu Rama ka parë mundësinë e tij të artë. Nëse Ballukun vazhdon ta mbajë ministre pas shtatorit, çdo veprim i SPAK kundër saj do të shihet si goditje ndaj qeverisë dhe do të kërkojë reagim politik. Por, nëse ajo zë vendin e Veliajt në krye të Bashkisë, ajo nuk do të ketë më mburojën që ka si anëtare e kabinetit. Në bashki, ajo bëhet më e prekshme politikisht dhe penalistisht. Nuk ka më lidhje të drejtpërdrejtë me vendimmarrjet qendrore, as me tenderat shtetërorë. Mbështetja nga Rama mund të tërhiqet në çdo moment, pa krijuar kosto për qeverinë. Kështu, Rama i heq vetes përgjegjësinë dhe e dorëzon Ballukun “në dorë të drejtësisë”, njësoj siç ndodhi me Arben Ahmetajn, Lefter Kokën, apo Saimir Tahirin, që pasi u sakrifikuan dhe u zhveshën nga postet, nuk përmenden më nga asnjë forum i PS-së.
Një fund i ngjashëm me Veliajn?
Ashtu si Veliaj, edhe Balluku ka ndërtuar një kult personal brenda PS-së. Ka mbështetje nga një pjesë e administratës dhe nga segmente të biznesit të ndërtimit e infrastrukturës. Por kjo nuk e mbron dot nëse Rama i heq “oksigjen politike”.Çdo hetim penal në Shqipëri ka një gjë të përbashkët: kur ndalon mbrojtja politike, ndalon edhe heshtja. Kjo ndodhi me Ahmetajn. Kjo ndodhi me Veliajn. Dhe e njëjta gjë pritet të ndodhë me Ballukun, sapo të kandidojë për kryetare bashkie.